Obiad z fasolką szparagową

2-3 łodygi selera naciowego
jabłko
woda mineralna
ew. sok z 1/2 cytryny


Seler i jabłko dokładnie myjemy, wycinamy gniazdo nasienne z jabłka. Następnie miksujemy wszystkie składniki.

Zielone shaki można również przygotować z jarmużem, który ze względu na swoje właściwości zdrowotne robi na świecie wielką karierę. Podobno jada go teraz cały Nowy Jork.

Ciasto:
2 szklanki + 3 łyżki mąki
szczypta soli
170 g zimnego masła
żółtko
3 łyżki oliwy extra vergine

Nadzienie:
2 duże jajka
5 łyżek miękkiego koziego serka
3 łyżki gęstej śmietanki 36%
1/4 szklanki oliwy extra vergine
2 małe czerwone cebule (pokrojone w piórka)
żółta papryka (pokrojona w paski)
3 ząbki czosnku (drobno posiekane)
1/2 łyżeczki świeżego tymianku
2 garście czarnych oliwek bez pestek
sól
pieprz


Składniki ciasta zagniatamy. Jeśli się nie klei, możemy dodać jeszcze nieco oliwy. Spłaszczamy, zawijamy w przezroczystą folię i wkładamy do lodówki na 30 minut. Ciasto może być trochę sypkie. Wylepiamy nim formę na tartę i wstawiamy do lodówki na kolejne 30 minut. Rozgrzewamy piekarnik do 200°C. Przygotowujemy nadzienie. Roztrzepujemy jajka z serkiem i śmietaną. Na patelni rozgrzewamy oliwę, wrzucamy cebulę i smażymy, aż zmięknie, jakieś 10 minut. Dodajemy paprykę, czosnek i tymianek. Smażymy przez 3 minuty. Zdejmujemy z ognia, łączymy z oliwkami, jajkami, doprawiamy solą i pieprzem. Nakładamy nadzienie na schłodzony spód i wstawiamy do piekarnika na 50 minut.

Tarty warzywne można jeść zarówno na ciepło, jaki na zimno. Idealnie sprawdzają się jako danie piknikowe.

2 łyżki oliwy
3 ząbki czosnku
2 pomidory
1 ostra papryka
500 g fasolki szparagowej (jeden lub kilka gatunków)
garść bazylii
sól
pieprz do smaku


Na rozgrzaną oliwę wrzucamy posiekany czosnek, smażymy pół minuty, tak by się nie przypalił. Pomidory sparzamy, obieramy ze skórki, usuwamy pestki, a miąższ siekamy w kostkę. Z papryki usuwamy nasiona i kroimy ją w paseczki. Dusimy warzywa przez minutę, dodajemy fasolkę i szczyptę soli. Dusimy jeszcze około 10 minut, by fasolka pozostała jędrna. Wrzucamy garść posiekanej bazylii, przyprawiamy solą i pieprzem.

2 łodygi trawy cytrynowej
kawałek (2-3 cm) świeżego imbiru
200 g cukru
cytryna
20 śliwek węgierek lub 40 czereśni lub wiśni
ewentualnie odrobina cukru
10 płatków żelatyny (lub 10-gramowe opakowanie żelatyny w proszku)


Miażdżymy i drobniutko siekamy łodygi trawy cytrynowej, umyty, ale nie obrany imbir kroimy w plasterki. W 350 ml gorącej wody rozpuszczamy cukier. Dodajemy trawę cytrynową i imbir, przykrywamy, zostawiamy godzinę na maleńkim ogniu. Przecedzamy, przyprawiamy do smaku sokiem z cytryny, odstawiamy do ostygnięcia. Kroimy śliwki lub czereśnie na połówki, usuwamy pestki. Układamy na blasze wyłożonej pergaminem, stroną przecięcia do góry, lekko posypujemy cukrem (ale nie jest to konieczne). Pieczemy 5-7 minut w 150°C. Zdejmujemy z blachy i studzimy. Sok, który puściły owoce, możemy przecedzić i zabarwić nim imbirowy syrop.
Podłużną formę na terrinę lub keksówkę wyściełamy przezroczystą folią kuchenną. Namaczamy i rozpuszczamy żelatynę według opisu na opakowaniu. Dodajemy ją do syropu. Trochę syropu z żelatyną wlewamy na dno przygotowanej formy, wstawiamy do lodówki, czekamy, aż ta warstwa zastygnie. Potem układamy na niej połówki upieczonych owoców, polewamy kolejną warstwą syropu. Gdy i ona zastygnie, kładziemy kolejną warstwę owoców i syropu, i jeszcze jedną (w terrinie powinny być 3 warstwy owoców i tyle samo warstw galaretki). Wstawiamy na 3-4 godziny do lodówki, aby galareta zastygła. Kroimy na porcje.

Mięso wieprzowe najlepiej współgra z białym winem.

Jednak nie każde białe wino będzie odpowiednie. Do wieprzowiny najlepiej pasują trunki o wyrazistej kwasowości i konkretnym ciężarze, z odrobiną nuty dębowej beczki. Sos musztardowy, który towarzyszy dzisiejszemu daniu, przygotowany z musztardą Dijon, nasuwa na myśl francuskie wina, tym razem z Burgundii, położonej w pobliżu miasta Dijon. Burgundzkie wina białe bazują na dwóch szczepach: chardonnay i aligoté.
Jednak ich styl i charakter bywa bardzo zróżnicowany. Północna część Burgundii słynie z apelacji chablis,
gdzie powstają mineralne, świeże wina ze szczepu chardonnay. Mineralny charakter i naturalna wyrazista kwasowość chablis może być dobrym towarzyszem do ostrych, intensywnych aromatów sosu oraz odrobiny tłuszczu i protein mięsa wieprzowego.
Chablis, podobnie jak Petit Chablis, najczęściej jest młode i nie dojrzewa w dębowych beczkach. Dla smakoszy i osób z zasobniejszym portfelem polecam wina chablis z apelacji klasyfikowanych, jako premier cru lub nawet grand cru, w których wyczuwa się posmak dębowego drewna, dzięki czemu wino ma pełniejszy aromat i większy ciężar.

Kacper Woźniak - sommelier, na co dzień pracuje przy projekcie klubu 6win. Wiedzę o winie  zdobywał w szkole Wine & Spirit Education Trust, kończąc kurs Level 4 Diploma